Koning Huls en Koning Eik

Voor de jaartelling bevolkten Keltische stammen Europa,  zij leefde met de natuur als leidraad, en hadden natuurgoden om te vereren. Het jaar werd bepaalt aan de hand van de zon en de maan. Het donker en het licht verdeelde het jaar in twee.

Volgens een mythologisch verhaal leefde in het Noorden, Koning Huls en in het Zuiden regeerde de Eikkoning. In het Noorden waar de Hulst prachtig groeide in de kou en het donker en altijd groen bleef, heerste rust. Het volk van de Hulstkoning was zuinig met voedsel en zij waren altijd voorbereid op bare tijden. Het volk vereerde de natuurkrachten en in hun huizen leefde zij sober maar er branden licht in hun hart.

Koning Eik die leefde in het zuiden waar het warm was en de zon scheen vierde het leven! Zijn volk kende de warmte en het licht van de zon. Lichtvoetig vierden zij feest. Zij zaaide en oogsten en aten zo veel mogelijk op!

Maar toen werd het kouder in het zuiden en de wintertijd brak zelfs voor Koning Eik en zijn volk aan. Hij voelde een donkere zwaarmoedigheid op zijn volk afkomen en zij wisten niet hoe ze met het donker en de tekorten om moesten gaan. Als koning moest hij zijn volk leiden en Koning Eik toog op 21 december, de dag van de winter zonnewende, naar het Noorden. Naar zijn broeder Koning Hulst, om hem om raad te vragen. In het noorden wisten zij immers hoe zij met het donker om moesten gaan.

Daar in het noorden ontmoeten de Eik en de Hulst elkaar, Eik vroeg zijn broer om raad. “Hoe krijgen wij het licht zo snel mogelijk weer terug?” Koning Huls lachte hem uit, hij zei dat zijn volk een losbandig volk was dat alleen van het licht hield. Dat zijn volk niet zuinig was en dat zij geen rust namen om het leven eens te overpeinzen. Dat zij naar binnen moesten gaan in hun huizen en tot bezinning moesten komen. Om weer nieuwe energie op te doen voor de tijd als het licht weer zou komen en daar plannen voor konden maken.

Koning Eik was het niet met hem eens, hij wist ook niet hoe hij dit aan moest pakken. En vertelde zijn broer dat hij zou vechten met hem om het licht te laten terug komen. 

De koningen vochten met elkaar en de Eik vocht voor het licht en leven van zijn volk. Hij versloeg zijn broer Hulst. En vanaf die dag keerde het licht weer langzaam terug. Deze dag, 21 december, keert elk jaar weer terug en dan vieren wij de winter zonnewende! De dag waarop het licht weer terug komt. En de volkeren weer gaan zaaien en vieren.

En elk jaar als Koning Huls er genoeg van heeft klopt hij op de deur bij Koning Eik en vecht met hem om het donker weer terug te krijgen, die dag noemen we de zomer zonnewende en valt op 21 juni. Vanaf deze dag keert het donker langzaam weer terug en kunnen de volkeren rust nemen en plannen maken.

Zo leefde de volkeren in evenwicht, hadden zij kennis van het licht en de duisternis en konden daar goed mee leven!

Geef een reactie