Kijk en dan kom je een klein stukje grond tegen waar de trekker net niet bij kan. Een mini eilandje en dan zie je maar weer wat een rijkdom er kan groeien!
Want ondanks dat dit een weidevogel gebied is, waar met de natuur rekening moet worden gehouden, wordt er door de boer gewoon gemaaid en bemest en de slootkanten worden met grote grijpers uitgeschept. Deze nemen dan alle (bijzondere) waterplanten mee. Zo groeit hier geen Heemst en Moerasspirea meer. Heel af en toe een mooie Engelwortel en Moerasandoorn.
En dan loop je zomaar tegen een prachtige Zwanenbloem aan die het heeft het overleeft! Dat is een klein kadootje. De wortels van de Zwanenbloem zijn stevig en strek, zij wortelen horizontaal en als er een stukje zitten blijft kan hij weer uitgroeien tot een hele plant. De wortels werden vroeger gegeten. Het schijnt dat ze ook werden gedroogd en tot meel gemalen waarvan dan weer brood werd gebakken, zo wit als tarwe!
En op het eilandje (waar die trekker net niet bij kan) lisdodde en grote engelwortel!
